- εμπύημα
- Συλλογή πύου σε μια κοιλότητα του ανθρώπινου σώματος. Οι συχνότερες εντοπίσεις του ε. είναι η κοιλότητα του υπεζωκότα, η χοληδόχος κύστη, η σκωληκοειδής απόφυση, το περικάρδιο και η μήτρα. Πολυάριθμοι είναι οι μικροοργανισμοί που ευθύνονται γι’ αυτές τις φλεγμονές: σταφυλόκοκκοι, στρεπτόκοκκοι κ.ά.
Η πρόγνωση του ε., εάν αυτό εγκαταλειφθεί χωρίς θεραπεία, είναι κακή. Η θεραπευτική αγωγή που επιλέγεται είναι η χειρουργική, η οποία βασίζεται κυρίως στην τομή και στην κένωση της κοιλότητας από το πύον που έχει συγκεντρωθεί εκεί ή, όταν απαιτείται, στην αφαίρεση του οργάνου (π.χ. χολοκυστεκτομή στο ε. της χοληδόχου κύστης).
Επίσης, το ε. μπορεί να αντιμετωπιστεί με συντηρητική θεραπευτική αγωγή με αντιβιοτικά, που συνίσταται σε γενική (π.χ. χορήγηση των αντιβιοτικών παρεντερικά) και σε τοπική (έγχυση), κατά την οποία το ε. αδειάζει με παρακέντηση και στη συνέχεια εισάγονται στην κοιλότητά του αντισηπτικά και αντιβιοτικά φάρμακα.
* * *και εμπύωμα, το (AM ἐμπύημα και ἐμπύωμα)συγκέντρωση πύου σ' ένα εσωτερικό ή εξωτερικό σημείο τού σώματος.
Dictionary of Greek. 2013.